Jubileusz Adamowa

6 maja 1539 r. król Zygmunt I Stary w dokumencie założycielskim napisał:

„Na wieczną rzeczy pamięć!

Ponieważ w ciągłej zmienności czasów i spraw ludzkich łatwo czyny dokonane giną w pamięci ludzkiej należy więc nadać im wieczystą trwałość zapisem pisma.

My Zygmunt z Bożej łaski Król Polski, Wielki Książę Litewski jak również dziedziczny pan i władca ziem krakowskiej, sandomierskiej, sieradzkiej, łęczyckiej, kujawskiej, Rusi, (wyraz nieczytelny), Prus, Mazowsza, chełmińskiej, elbląskiej i Pomorza oznajmiamy i podajemy do wiadomości treścią tego pisma wszystkim zainteresowanym i każdemu z osobna tak obecnym jak i potomnym, którzy będą wiedzieli o tym wydarzeniu, iż my dowiedziawszy się o wyjątkowej wierności i zasługach braci rodzonych Adama i Hieronima Rusieckich i pragnąc ich uczynić jeszcze bardziej chętnymi i zobowiązanymi do świadczenia usług Nam i Rzeczypospolitej Królestwa Naszego, a także kierując się Naszą wyjątkową łaską i przychylnością Naszej Wysokości, popartą zgodą naszych doradców, obecnych przy tym akcie, uznaliśmy, iż powinna im być dana możność wszechstronnego działania. A więc dajemy im zezwolenie i możność założenia i erygowania od surowego nowego korzenia miejscowości zwanej Jadaromin, leżącej w ziemi i powiecie radomskim, a także na mocy Naszego Autorytetu Królewskiego miasto o tej samej nazwie dla nich tymże samym przywilejem Naszym pod nazwą Nowy Jadaromin erygujemy i zakładamy.”